Het laatste gedicht van Jan Hanlo is ‘Over kinderen’. Hij schreef het in 1967, negen jaar na het verschijnen van zijn Verzamelde gedichten (1958), waarvan in 1970 een tweede druk verscheen – postuum vermeerderd. ‘Over kinderen’ werd bij leven van de dichter nog afzonderlijk uitgebracht: als plano, bedrukt in goud danwel zwart. De laatste uitgave van Jan Hanlo is Over kinderen (1968).
Hanlo’s finale is onderdeel van een reeks zeldzame plano’s met teksten van auteurs uit het fonds van Querido. De vluchtige drukwerkjes werden verspreid tijdens een tiendaagse Amsterdamse boekenmarkt in oktober 1968. Blijkens het eenregelig colofon is Over kinderen ‘door de dichter op bestelling gedrukt, en gesigneerd, ter Boekenmarkt RAI in de stand van Querido op 18 oktober 1968’. Querido-uitgever Reinold Kuipers memoreert in Gerezen wit (1990):
Op een van de boekenmarkten die in de jaren zestig door de RAI werden georganiseerd hadden wij op onze stand een Boston-handdegelpers waarop elke avond een auteur van Querido een eigen tekst zou drukken. Het zetsel was door het Drukhuis vervaardigd. Een gepensioneerde typo trad als mentor voor de auteurs op. Hanlo, verrukt van het zelf drukken en meegesleept door de gezelligheid, was er elke avond.
Geen van de fotografen aanwezig op de boekenmarkt registreerde een rond de degel van Querido dansende dichter. Anefo-fotograaf Ron Kroon had vooral oog voor de halfnaakte jongedame die Annie M.G. Schmidt een bloemlezing aanbood.
Tegenover de herinnering van Reinold Kuipers staat de beleving van Jan Hanlo. Die schreef op 6 december 1968 in een deprimerende brief aan Kees Lekkerkerker:
Dat Querido-gedicht op de R.A.I. is buiten mijn aanwijzingen gezet. Heel lelijk, vind ik.: ‘g.o.d.’ met onderkast en ineens mijn naam in kapitalen! dat kan niet.
Artistiek Bureau 