Wereldbeeld

Terwijl handelaren en bibliothecarissen zich vanmiddag in de handen wreven over hun aanwinsten uit de bibliotheek van Gerrit Komrij, werden er in Haarlem meer boeken geveild, nog meer boeken, afkomstig van verschillende inzenders, uit verschillende inboedels en nalatenschappen.

Uit het bezit van de ooit gevreesde essayist, de eertijds gerespecteerde criticus Hans Gomperts kwamen boeken met opdrachten van Ter Braak onder de hamer. Ze bleven onverkocht op de nieuwe planken van het veilinghuis staan. Zelfs voor vijf tientjes wilde niemand zich melden voor een handdruk van Ter Braak in De nieuwe elite (1939).

Ik zal wel van de oude stempel zijn, maar ik vond dat stuitend.

Uit het bezit van de artistieke apotheker Oey Tjeng Sit werd een trits opdrachtexemplaren van W.F. Hermans aangeboden. De richtprijzen waren zo laag, dat ik niet eens heb overwogen om te bieden op de door de auteur aangeraakte eerste drukken van De God Denkbaar, Denkbaar De God (1956) en De donkere kamer van Damocles (1958). Een lokkertje van de veilinghouder, daar komen dus veel mensen op af, die samen de prijzen opdrijven. Ik heb het mechanisme vaak van nabij mogen aanschouwen.

En nu heb ik last van een kantelend wereldbeeld.

Hermans is uit. Er zaten exact twee verzamelaars in de veilingzaal, die om en om de leukste opdrachtexemplaren van Hermans kochten, meestal voor de laagste schatting. De God Denkbaar ging weg voor € 150 exclusief 24,2% veilingkosten. De donkere kamer was vandaag € 200 waard. De met een uitvoerige opdracht verrijkte Drie melodrama’s (1957) haalde met € 300 de laagste schatting. Het razend zeldzame erratumvel, achterin dit exemplaar geplakt, liet Hermans zelf drukken. Met een beetje goede wil kan een bibliograaf het velletje beschouwen als een zelfstandige uitgave in eigen beheer.